Słyszałam o ciekawych badaniach na Cornell University. Pytano starszych pacjentów w szpitalu czy żałują bardziej tego, co zrobili czy tego, czego nie zrobili? 12% badanych żałowało tego, co zrobiło w przeszłości. Ponad 54% pacjentów żałowało tego, czego nie zrobiło w czasie trwania ich życia. To bardzo pouczające.

Nie wiem jak ty, ale ja nie chciałabym na końcu swoich dni żałować, że choć wyraźnie czułam zaproszenie od Boga, miałam pragnienie w sercu, wielkie marzenie, to przez brak odwagi, opinie ludzkie czy obawy i demotywujące rady najbliższych, nie poszłam za tym. Jezus mówi takie piękne słowa: „Ojcze, ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które mi dałeś do wykonania” (J 17,4). To oznacza, że Jezus najdoskonalej poszedł za tym, czego pragnął od Niego Ojciec, a w rezultacie czego pragnął On sam.

Mogę sobie wyobrażać, co czują ci, którzy u kresu ziemskiego życia czują smutek i żal, bo nie zdecydowali się pójść za czymś, nie spróbowali zrobić tego, czego pragnęli i co podpowiadało im serce. Może były to pragnienia o postawieniu akcentu w swym życiu na częstszy kontakt z najbliższymi, a może żałowali tego, że zlękli się zostawić wszystko i nie wstąpili do zakonu; a może ktoś czuł zaproszenie, by malować obrazy, ale nigdy tego nie spróbował, bo słyszał, że z tego nie da się wyżyć. Być może był to smutek,bo nigdy nie zdecydowali się na jeszcze jedno dziecko; a może nawet nie powalczyli ze swoją nieśmiałością, aby wyjść do ludzi i poznać drugą połówkę. Może byliby i tacy, którzy nigdy nie wybrali się na wakacje życia do Ameryki Południowej lub po prostu z lęku nigdy nie przeprosili, nie odwiedzili lub z dumy nie spytali kogoś o to, co było ważną dla nich kwestią…

Przez 11 lat miałam właśnie taki żal do siebie, który rozlewał się dalej na żal do rodziny i wszystkich dookoła. Był to smutek spowodowanym tym, że wybrałam złe studia, a tym samym rozpacz, że nie będę robić tego, co kocham, co pragnę i w czym czuję się mocna. Gdy ostatnio spotkałam się ze znajomymi ze szkolnej ławki, to każdy z nich doskonale pamiętał, że zawsze mówiłam, iż będę aktorką lub dziennikarką. Jednak wiele „wspaniałych” rad, których słuchałam jak wyroczni, podcięło mi skrzydła. Bardzo często przez te lata powracał do mnie moment wyboru studiów i moja fatalna decyzja. ALE kiedy poznałam Boga, On rzekł: „<<Oto czynię wszystko nowe>>” (Ap 21,5) i… rozbudził moje dawne pragnienia serca! Odważyłam się podjąć podyplomowe studia dziennikarskie. Już na pierwszych zajęciach poczułam się jak ryba w wodzie, a moja radość była olbrzymia. Później, dosłownie, wszystko stawało się nowe i działy się rzeczy niesamowite (praca w radio, pisanie artykułów do gazet i napisanie książki). Zobacz w tym miejscu na jeszcze jeden znamienny aspekt – DLA JEZUSA NIGDY, PRZENIGDY, NA NIC NIE JEST ZA PÓŹNO! Jeśli pragnienie jest powierzone Panu, to nie wiem jak On tego dokonuje, ale znajdują się okazje, pieniądze, kontakty, okoliczności, siły i wszystko, co jest ci potrzebne, abyś mógł sfinalizować to, co leży na dnie twojego serca.

Jeśli miałabym umrzeć dzisiaj, to umrę z uśmiechem na ustach, bo jestem szczęśliwa, że zrobiłam coś, co było w moim sercu od dawna. Ale mam jeszcze kilka pragnień do zrealizowania, a jednym z nich jest to, abyś TY rozpoczął realizację tego, co Pan umieścił w twym sercu. Po co? Aby twoja radość była pełna i abyś w tej pełni radości wypełnił z pasją dzieło, które Bóg dał ci do wykonania. Aby dzięki twemu dziełu życie innych wypełniał sens, pasja i entuzjazm.

Nie pozwól aby: „Kiedyś to zrobię” przemieniło się za kilka lat w: „Gdybym tylko to zrobił!”.  Pamiętasz kobietę cierpiącą na krwotok od 12 lat? Na marginesie, bardzo urzeka mnie ta kobieta ze względu na swą determinację, wytrwałość, wiarę i nie załamywanie się swoją sytuacją. Spójrz więc, co ona sobie mówiła: „Żebym choć dotknęła jego płaszcza, a będę zdrowa” (Mk 5,28). Jak myślisz, co by było, gdyby powiedziała sobie: „Dotknę Jego płaszcza, jak będzie przechodził następnym razem! Źle się dziś czuję. A poza tym muszę jeszcze poprać, ugotować obiad, no i iść po zakupy”. Gdyby już nigdy nie spotkała Jezusa, to na pewno miałaby te myśli: „Gdybym tylko wtedy dotknęła się Jego płaszcza, to dziś byłabym zdrowa i szczęśliwa”.

W Księdze Rodzaju czytamy, jak Bóg mówi o ludziach: „Nic nie będzie dla nich niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić” (Rdz 11,6). Chciałabym, abyś ty dzisiaj zastosował ten fragment z Księgi Rodzaju do siebie. Możesz zacząć powtarzać: „Nic nie będzie dla mnie niemożliwego, cokolwiek zamierzę uczynić”. Wierz mi, że gdyby ktoś powiedział mi kilka lat temu, że będę eksplodować radością, bo dziennikarstwo stanie się faktem mojego życia, nigdy bym nie uwierzyła. Ale kiedy do swoich marzeń zapraszasz Jezusa i Maryję, zaczynają się dziać rzeczy niezwykłe.

A zatem :

1. Odpowiedz sobie: „Co jest w twym sercu?”, „Jakie pragnienie nosisz w sercu?”, „Gdyby nikt cię dziś nie zatrzymywał w twych marzeniach, do czego byś dążył?”
2. Opowiedz o tym z pełną prostotą i ufnością Bogu i Maryi
3. Żyj zgodnie z zasadami i najwyższymi wartościami (zaprawiaj się w dobru, troszcz się o sprawiedliwość – Iz 1,17).
4. Módl się i pracuj (św. Benedykt), a więc podejmij stanowcze i konsekwentne działanie i podpieraj je nieustanną modlitwą

My również zapewniamy cię o naszych modlitwach za ciebie.

Kochani, to niesamowite, ale trzeba było zwiększać możliwości serwera! Tak wiele nowych osób zapragnęło przyłączyć się do Winnicy Radości, aby z pasją i radością podążać za Jezusem i Maryją! Dzięki Ci, Panie! Cieszę się również, że jesteście tak bardzo zainteresowani książką. Niech Pan mówi do was przez jej treść i zmienia wasze myślenie, potem działanie a na końcu rzeczywistość. Pamiętajcie, że te treści szybko uciekają. Dlatego tak dobrze mieć je zawsze przed oczami i do nich powracać. Każdego, kto nie czytał "Sekretu radości", zachęcam do tego. Możecie również wypożyczać książkę w tych Bibliotekach, a także w Bibliotece Miejskiej w Kowalu (koło Włocławka), która zakupiła "Sekret radości".

Niech cię spotka wiele radości!